“Een hoevefrituur?”, hoor ik je denken. Eerlijk, bij Veldverkenners hadden we er ook nog niet van gehoord. Het is dan ook een concept dat je niet dagelijks tegenkomt. Je kan het wel gaan uitproberen in Linde 72 in Sleidinge bij Nico De Vlieger en Isabelle Solomé. Het gemengde gezinslandbouwbedrijf is gespecialiseerd in melkvee, aardappelen, hoeve-ijs en sinds kort dus ook in frieten.

 

“Je kan het vergelijken met een pop-up”, vertelt Nico. “De frituur baten we maar vier maanden per jaar uit in het weekend: september, oktober, februari en maart.” Starten met de frituur heeft nogal wat voeten in de aarde gehad. Het wordt niet gezien als hoeveverbreding, waardoor ze niet het ganse jaar door frieten kunnen bakken. De mobiele container staat ondertussen ongeduldig te blinken aan de oude stal. “We hebben al kunnen proefdraaien voor familie en vrienden”, aldus Nico. “We zijn officieel open sinds het eerste weekend van september, maar de echte test voor de ambachtelijke frituur volgt op de Dag van de Landbouw.”

 

Het idee komt van Isabelle, die nog maar sinds een jaar of 3 mee in het bedrijf gestapt is. Na een carrière in de bank- en verzekeringssector besliste ze om een nieuwe weg in te slaan. “Mijn eerste idee was om een B&B te openen”, zegt ze. “Maar daarvoor heb je minstens 4 kamers nodig om rendabel te zijn.” Zo kwam ze bij het idee om ijs en frieten te maken. “We telen onze eigen aardappelen en met melk van anderhalve koe heb ik voldoende om mijn hoeve-ijs te maken.”

 

 

Dat gaf Nico meteen ook de nodige boost om werk te maken van zijn nieuwe jongveestal. “Isabelle had plaats nodig om haar ijs te maken en ik was al van plan om een nieuwe stal te zetten”, gaat hij verder. “Door de slechte jaren van 2014 en 2015, de melkprijs stond toen enorm laag, had ik de plannen wat uitgesteld. De nieuwe mogelijkheid van het hoeve-ijs zorgde ervoor dat de plannen dan toch in een stroomversnelling kwamen.”

 

En die nieuwe stal mag er zijn. Er wordt veel aandacht besteed aan het comfort van de koeien, die zelfs de luxe hebben om op waterbedden te slapen. “Sowieso lopen mijn koeien buiten, dat is hun natuurlijke biotoop”, zegt Nico. “Ik hoop ook dat de consument meegaat in dat verhaal van de kleinschalige gezinslandbouw dat afhankelijk is van zijn akkerland.” Het past in hun filosofie om dicht bij de mensen te blijven en om een band te houden met de consument. “Ik geef graag rondleidingen in mijn bedrijf. In de laatste jaren zie ik ook wel een groeiende interesse bij mensen, zeker voor gezinslandbouwbedrijven en de korte keten.”

 

 

In tijden van klimaatonrust speelt duurzaamheid in ieder bedrijf een belangrijke rol. “Ik tracht zoveel mogelijk mijn ecologische voetafdruk te verkleinen”, vertelt Nico. “Mijn melkstal is uitgerust met een zonneboiler en er is warmterecuperatie van de melkkoetank. Het gas waarmee de melk afkoelt, wordt gebruikt om het water te verwarmen. De verse warme melk loopt door een voorkoeler met water, voordat het naar de tank gaat. Dat water wordt dan weer gebruikt als drinkwater voor de koeien. Mijn melkmachine is uitgerust met frequentiesturing waardoor die enkel maar draait wanneer het gevraagd wordt om de koeien te melken. Het water om de melkmachine te reinigen, wordt tijdens de tweede en derde reiniging opgevangen in een vat en later gebruikt om de melkstal uit te spoelen.”

 

En waarom deelnemen aan Dag van de Landbouw? “Het is goed voor de uitstraling van het bedrijf. En vooral, ik heb niets te verbergen. Mensen zeggen vaak dat de landbouw en consument ver uit elkaar staan. Om dat idee te doorbreken, is Dag van de Landbouw een ideaal moment. Als ik een steentje kan bijdragen aan de imagoverbetering, zal ik dat zeker niet nalaten.”