Arthur Decroos: Ik zou later graag het bedrijf overnemen, maar ik heb het thuis nog niet verteld.

Hoe is het om als kind groot te worden op een boerderij? En hoe leuk is dat eigenlijk? We gingen het vragen aan Arthur, die opgroeit tussen de varkens, kippen, schapen, eenden … op De Houtemse Vleeshoeve in Houtem, nabij Veurne.

Vertel je eerst eens wat over het bedrijf en wat jij hier allemaal doet, Arthur?

Mijn papa is varkensboer en slager, en mijn mama is dierenarts. Wij hebben hier 250 zeugen, en we zitten in een vijfwekensysteem. Dus om de vijf weken moeten er varkens jongen. Voor de beenhouwerij gaan er elke woensdag varkens naar het slachthuis, en op donderdag zijn ze terug om te versnijden. Daarnaast kweken we zelf kippen, en we hebben ook eenden en ganzen. Koeien hebben we niet, die kopen we aan bij mijn nonkel Koen en mesten we nog af met voeder naar eigen keuze voor hier in de beenhouwerij. Ook de schapen kopen we aan en kweken we hier verder op, voor in de beenhouwerij.

Vooral in de drukke weken help ik veel. Goh, wat doe ik allemaal? Biggen spenen, oormerken, tandjes afvijlen, stro geven, schapen uit de wei naar de stal halen … Van alles wat eigenlijk.

Heb je een band met de dieren hier?

Een band niet, maar ik vind ze wel heel leuk, want ik ga er veel mee om en ik verzorg ze goed. En kippen zijn zo lekker zacht als je ze vastneemt. Ook biggetjes vind ik koddig als ze een paar dagen oud zijn. Als ze 20 kg wegen, is dat koddige er wel af. Maar een echte band heb ik er dus niet mee. En dat ze moeten geslacht worden … Iedereen moet eten, hé.

We hebben hier ook wel een aantal katten. En als er daar een van doodgaat, doet me dat wel wat. Meer dan bij een varken. Maar, ja. Wat doe je eraan? Soms wordt er hier een in de straat doodgereden, en de mensen rijden dan gewoon door. Dat gebeurt, hé.

Stel dat je ouders morgen stoppen met het bedrijf en jullie verhuizen naar het centrum van de stad. Zou je dat zien zitten?

Goh, nink wè! Ik zou zot worden, denk ik. Ik zou het hier allemaal missen: de ruimte, de beesten … Zo altijd binnen voor je PlayStation zitten, dat is niet gezond, hé. (lacht) Heel mijn klas speelt op Fortnite, maar mij interesseert dat niet. Een beetje met geweren op elkaar zitten schieten. Pff. Onlangs op een verjaardagsfeestje deden ze niets anders. Dan ben ik buiten wat gaan voetballen. Buiten is het toch nog altijd het leukst.

Ik woon hier echt graag, en ik help ook graag mee. Soms als het een heel drukke week is, dan is het wat minder leuk. Maar dat gebeurt niet zo veel. Om de twee maanden of zo, wanneer een drukke week met de varkens bijvoorbeeld eens samenvalt met het versnijden van een koe.

Zou iedereen zo eens een tijdje op een boerderij moeten werken?

Ik heb al een paar keer ne moat naar hier meegebracht. Meestal vinden ze het wel eens leuk, maar ze zouden het niet voor altijd willen doen, zeggen ze. Maar of iedereen dat zou moeten doen, da’s een grote vraag, hé. Misschien wel. Want ik denk dat de meesten niet echt weten wat boeren allemaal doen. Maar van mij moet dat ook niet. Zolang ze niet tegen de boeren zijn, is het voor mij goed. En als ze het vlees niet zwartmaken … Zoals toen het slachthuis van Tielt in het nieuws kwam. Wij vinden dat even erg als andere mensen hoe ze de dieren daar behandelden, want wij zorgen goed voor onze dieren. Dus als ze dan beginnen slecht te spreken over de boeren, en vooral als vegetariërs anderen willen “bekeren”, dan word ik wel wat kwaad. Ik ga zelf ook niemand verplichten om vlees te eten, hé.

Het is duidelijk dat jij later ook wil boeren.

Zeker! Ik zou graag het bedrijf van mijn papa overnemen. Ik heb het mijn mama en papa nog niet verteld, maar ik denk dat ze het wel een beetje verwachten. Ik doe nu ook Handel op school, om een beetje de commerce te leren, maar volgend jaar zou ik graag naar de landbouwschool gaan.

Mijn broer zou het ook wel willen overpakken, maar die zou alle stallen platsmijten, want hij wil geen beesten. Ik zou wel alles houden zoals het nu is. Ik vind het goed zo. Misschien nog een zeug of 50 meer, en voor de rest alles hetzelfde … Maar ik ben 12 jaar, dus sowieso is dat nog niet voor direct, hé. (lacht)

Dit interview komt uit het Veldverkennersboekje 'Jong geleerd. Hoe laat je kinderen kennismaken met landbouw & voeding?', dat half april 2019 verschenen is.

Copyright beelden: Philip Vanoutrive